Basilica of the Immaculate Conception, Lourdes
Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes – ośrodek pielgrzymkowy poświęcony Matce Bożej z Lourdes, znajdujący się w mieście Lourdes w południowo-zachodniej Francji u podnóża Pirenejów. Teren ośrodka, zwany potocznie Domeną, należy do kościoła katolickiego, liczy 51 ha i obejmuje 22 obiekty kultu.
Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes jest światowym centrum pielgrzymek. Co roku odwiedza je 6 milionów pielgrzymów, w tym 100000 wolontariuszy i 80000 chorych.
Począwszy od 11 lutego do 16 lipca 1858 14-letnia wiejska dziewczyna Bernadette Soubirous doświadczyła osiemnastu objawień Pięknej Pani. Zjawa ubrana była w białą suknię i biały płaszcz okrywający głowę, przepasana w pasie niebieską szarfą, na stopach znajdowały się żółte róże i w tym samym co róże żółtym kolorze był jej różaniec zawieszony na ręku, a składający się z sześciu dziesiątków. Wydarzenia te miały miejsce w grocie Masabielle, niedaleko Lourdes. 25 marca 1858 roku, podczas 16 objawienia, w święto Zwiastowania, Piękna Pani powiedziała: Ja jestem Niepokalane Poczęcie...
W 1861 miejscowy ksiądz Dominique Peyramale razem ze swym biskupem, Bertrandem-Sévère'em Mascarou Laurence'em kupił od gminy grotę wraz z przyległym terenem, żeby przystosować ją do odwiedzin przybywających pielgrzymów. Wkrótce też rozpoczęto budowę pierwszego z kościołów, istniejącego obecnie jako krypta.
Zgodnie z francuską polityką rozdziału kościoła od państwa należące do Domeny grunt i nieruchomości zostały w 1910 skonfiskowane kościołowi i stały się własnością miasta. Późniejszy biskup François-Xavier Schoepfer oprotestował konfiskatę i uzyskał zgodę miasta na jej wydzierżawienie do 1914. W 1941 szef rządu w Vichy, marszałek Philippe Pétain oficjalnie uznał Domenę[3].
Rosnące pierwotnie w otoczeniu groty dzikie róże zostały szybko zniszczone przez pielgrzymów poszukujących relikwii. W okresie późniejszym odtworzono je na nowo.
Opiekę duszpasterską nad Domeną sprawuje biskup Tarbes and Lourdes. Mianuje on lokalnego przedstawiciela zwanego rektorem. Domena funkcjonuje niezależnie od parafii w Lourdes, która zajmuje się zaspokajaniem potrzeb duchowych samych mieszkańców Lourdes. Na terenie Domeny pracuje 30 kapłanów z diecezji i wspólnot religijnych z całego świata. Ponadto w 63 różnych wydziałach zatrudnionych jest 292 prawników i 120 urzędników sezonowych. Roczny budżet Domeny wynosi 18 mln euro, z czego 90% to donacje[1].
Domena jest otwarta przez cały rok. W okresie zimowym, liczonym od 1 listopada (od święta Wszystkich Świętych) do Wielkanocy, kiedy liczba odwiedzających sanktuarium jest mniejsza, zmniejszona jest również liczna odprawianych mszy, nie odbywają się też procesje[5]. Wyjątkiem jest tylko 11 lutego, kiedy przypada Święto Matki Bożej z Lourdes. Wówczas uroczystości przebiegają według programu letniego.
Program letni (od Wielkanocy do święta Wszystkich Świętych) obejmuje różne rodzaje działalności religijnej jak: msze, procesje, adoracje Najświętszego Sakramentu, sakrament pokuty i pojednania. Podczas uroczystości używa się różnych języków.
Brama główna sanktuarium otwarta jest od 5:30 do północy natomiast ścieżka prowadząca do Groty Objawień jest dostępna całodobowo[6].
Badania przeprowadzone w 1978 wykazały, że pielgrzymi przybywający do Lourdes pochodzą ze 111 krajów a 69% spośród nich to kobiety. Szacuje się, że od otwarcia sanktuarium w 1980 odwiedziło go ok. 200 milionów osób[7].
Do wyrobu spalanych rocznie świec zużywa się ok. 800 ton wosku[4].
Domena wydaje miesięcznik Lourdes Magazine, zawierający wiadomości i artykuły nt. działalności prowadzonej na jej terenie.
Grota Massabielle (w miejscowym narzeczu: stara skała) w przeciwieństwie do obszernego placu Różańcowego i różnych w formie bazylik grota Massabielle, gdzie Bernadetta Soubirous doznawała objawień, jest bardzo prosta i surowa. Skała, w której mieści się grota ma wysokość 27 m; sama grota ma 3.80 m wysokości, 9.50 m długości i 9.85 m szerokości[18]. Niektóre z kamiennych ścian wokół groty noszą oznaki celowych przeróbek, przypuszczalnie w celu ułatwienia pielgrzymom dostępu do groty; której pierwotny kształt uległ z tego powodu zatarciu.
Wnętrze groty nie jest ozdobione, chociaż umieszczono w niej prosty, kamienny ołtarz i pulpit, żeby można tu było odprawiać msze. Ponad główną wnęką jest nisza, gdzie miały miejsce objawienia i na którym od 4 kwietnia 1864 umieszczona jest figura Matki Bożej z Lourdes, dłuta rzeźbiarza polskiego pochodzenia Josepha Fabischa. Artyście podczas pracy trudno było ustalić wygląd Pięknej Pani. Żadna z pokazywanych Bernadetcie reprodukcji obrazów nie odpowiadała temu, co dane jej było zobaczyć. Nie widząc innego sposobu, artysta poprosił dziewczynkę, żeby spróbowała uśmiechnąć się i popatrzeć w podobny sposób. Gotową figurę poświęcił biskup Bertrand Laurence[19]. Fundatorkami figury były siostry Lacour z Lyonu. Ma ona 1,88 m wysokości, ubrana jest w białe szaty, w prawej ręce trzyma różaniec a u jej stóp leżą dwie żółte róże; w takiej formie objawiła się Bernadetcie Soubirous. Na piedestale wyryty jest napis: Que soy era Immaculada Concepciou (pol. "Jestem Niepokalane Poczęcie").
Na dużym stojaku obok ołtarza przez cały sezon palą się świece. Naprzeciwko ołtarza umieszczono kamień dla upamiętnienia wizyty w grocie papieża Jana Pawła II 15 sierpnia 1983[18].
W tylnej części groty znajduje się źródło, odkryte 25 kwietnia 1858 przez Bernadettę Soubirous. Jest ono przesłonięte szklaną przesłoną. Pielgrzymi przechodzą w procesji przez grotę dotykając, zgodnie ze zwyczajem, skały pod figurą Matki Bożej; od wielu dotknięć skała stała się wygładzona. W tylnej części groty znajduje się metalowa puszka, do której składane są spisane modlitwy i prośby wiernych; codziennie są one zbierane i palone.
Rzędy ławek pozwalają odwiedzającym osiąść i pomodlić się lub oddać się kontemplacji. Pielgrzymi są proszeni o zachowanie ciszy, co sprzyja stworzeniu atmosfery pobożności. Jedno z miejsc, gdzie Bernadetta Soubirous modliła się do Matki Bożej, jest oznaczone specjalną płytą.
Przeprowadzone w 2010 badania wykazały, że pod wpływem wegetacji, wysokiej wilgotności a zimą także na skutek zamarzania wody w szczelinach, szybko postępuje erozja wapiennej skały z której zbudowana jest grota.
Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes – ośrodek pielgrzymkowy poświęcony Matce Bożej z Lourdes, znajdujący się w mieście Lourdes w południowo-zachodniej Francji u podnóża Pirenejów. Teren ośrodka, zwany potocznie Domeną, należy do kościoła katolickiego, liczy 51 ha i obejmuje 22 obiekty kultu.
Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes jest światowym centrum pielgrzymek. Co roku odwiedza je 6 milionów pielgrzymów, w tym 100000 wolontariuszy i 80000 chorych.
Począwszy od 11 lutego do 16 lipca 1858 14-letnia wiejska dziewczyna Bernadette Soubirous doświadczyła osiemnastu objawień Pięknej Pani. Zjawa ubrana była w białą suknię i biały płaszcz okrywający głowę, przepasana w pasie niebieską szarfą, na stopach znajdowały się żółte róże i w tym samym co róże żółtym kolorze był jej różaniec zawieszony na ręku, a składający się z sześciu dziesiątków. Wydarzenia te miały miejsce w grocie Masabielle, niedaleko Lourdes. 25 marca 1858 roku, podczas 16 objawienia, w święto Zwiastowania, Piękna Pani powiedziała: Ja jestem Niepokalane Poczęcie...
W 1861 miejscowy ksiądz Dominique Peyramale razem ze swym biskupem, Bertrandem-Sévère'em Mascarou Laurence'em kupił od gminy grotę wraz z przyległym terenem, żeby przystosować ją do odwiedzin przybywających pielgrzymów. Wkrótce też rozpoczęto budowę pierwszego z kościołów, istniejącego obecnie jako krypta.
Zgodnie z francuską polityką rozdziału kościoła od państwa należące do Domeny grunt i nieruchomości zostały w 1910 skonfiskowane kościołowi i stały się własnością miasta. Późniejszy biskup François-Xavier Schoepfer oprotestował konfiskatę i uzyskał zgodę miasta na jej wydzierżawienie do 1914. W 1941 szef rządu w Vichy, marszałek Philippe Pétain oficjalnie uznał Domenę[3].
Rosnące pierwotnie w otoczeniu groty dzikie róże zostały szybko zniszczone przez pielgrzymów poszukujących relikwii. W okresie późniejszym odtworzono je na nowo.
Opiekę duszpasterską nad Domeną sprawuje biskup Tarbes and Lourdes. Mianuje on lokalnego przedstawiciela zwanego rektorem. Domena funkcjonuje niezależnie od parafii w Lourdes, która zajmuje się zaspokajaniem potrzeb duchowych samych mieszkańców Lourdes. Na terenie Domeny pracuje 30 kapłanów z diecezji i wspólnot religijnych z całego świata. Ponadto w 63 różnych wydziałach zatrudnionych jest 292 prawników i 120 urzędników sezonowych. Roczny budżet Domeny wynosi 18 mln euro, z czego 90% to donacje[1].
Domena jest otwarta przez cały rok. W okresie zimowym, liczonym od 1 listopada (od święta Wszystkich Świętych) do Wielkanocy, kiedy liczba odwiedzających sanktuarium jest mniejsza, zmniejszona jest również liczna odprawianych mszy, nie odbywają się też procesje[5]. Wyjątkiem jest tylko 11 lutego, kiedy przypada Święto Matki Bożej z Lourdes. Wówczas uroczystości przebiegają według programu letniego.
Program letni (od Wielkanocy do święta Wszystkich Świętych) obejmuje różne rodzaje działalności religijnej jak: msze, procesje, adoracje Najświętszego Sakramentu, sakrament pokuty i pojednania. Podczas uroczystości używa się różnych języków.
Brama główna sanktuarium otwarta jest od 5:30 do północy natomiast ścieżka prowadząca do Groty Objawień jest dostępna całodobowo[6].
Badania przeprowadzone w 1978 wykazały, że pielgrzymi przybywający do Lourdes pochodzą ze 111 krajów a 69% spośród nich to kobiety. Szacuje się, że od otwarcia sanktuarium w 1980 odwiedziło go ok. 200 milionów osób[7].
Do wyrobu spalanych rocznie świec zużywa się ok. 800 ton wosku[4].
Domena wydaje miesięcznik Lourdes Magazine, zawierający wiadomości i artykuły nt. działalności prowadzonej na jej terenie.
Grota Massabielle (w miejscowym narzeczu: stara skała) w przeciwieństwie do obszernego placu Różańcowego i różnych w formie bazylik grota Massabielle, gdzie Bernadetta Soubirous doznawała objawień, jest bardzo prosta i surowa. Skała, w której mieści się grota ma wysokość 27 m; sama grota ma 3.80 m wysokości, 9.50 m długości i 9.85 m szerokości[18]. Niektóre z kamiennych ścian wokół groty noszą oznaki celowych przeróbek, przypuszczalnie w celu ułatwienia pielgrzymom dostępu do groty; której pierwotny kształt uległ z tego powodu zatarciu.
Wnętrze groty nie jest ozdobione, chociaż umieszczono w niej prosty, kamienny ołtarz i pulpit, żeby można tu było odprawiać msze. Ponad główną wnęką jest nisza, gdzie miały miejsce objawienia i na którym od 4 kwietnia 1864 umieszczona jest figura Matki Bożej z Lourdes, dłuta rzeźbiarza polskiego pochodzenia Josepha Fabischa. Artyście podczas pracy trudno było ustalić wygląd Pięknej Pani. Żadna z pokazywanych Bernadetcie reprodukcji obrazów nie odpowiadała temu, co dane jej było zobaczyć. Nie widząc innego sposobu, artysta poprosił dziewczynkę, żeby spróbowała uśmiechnąć się i popatrzeć w podobny sposób. Gotową figurę poświęcił biskup Bertrand Laurence[19]. Fundatorkami figury były siostry Lacour z Lyonu. Ma ona 1,88 m wysokości, ubrana jest w białe szaty, w prawej ręce trzyma różaniec a u jej stóp leżą dwie żółte róże; w takiej formie objawiła się Bernadetcie Soubirous. Na piedestale wyryty jest napis: Que soy era Immaculada Concepciou (pol. "Jestem Niepokalane Poczęcie").
Na dużym stojaku obok ołtarza przez cały sezon palą się świece. Naprzeciwko ołtarza umieszczono kamień dla upamiętnienia wizyty w grocie papieża Jana Pawła II 15 sierpnia 1983[18].
W tylnej części groty znajduje się źródło, odkryte 25 kwietnia 1858 przez Bernadettę Soubirous. Jest ono przesłonięte szklaną przesłoną. Pielgrzymi przechodzą w procesji przez grotę dotykając, zgodnie ze zwyczajem, skały pod figurą Matki Bożej; od wielu dotknięć skała stała się wygładzona. W tylnej części groty znajduje się metalowa puszka, do której składane są spisane modlitwy i prośby wiernych; codziennie są one zbierane i palone.
Rzędy ławek pozwalają odwiedzającym osiąść i pomodlić się lub oddać się kontemplacji. Pielgrzymi są proszeni o zachowanie ciszy, co sprzyja stworzeniu atmosfery pobożności. Jedno z miejsc, gdzie Bernadetta Soubirous modliła się do Matki Bożej, jest oznaczone specjalną płytą.
Przeprowadzone w 2010 badania wykazały, że pod wpływem wegetacji, wysokiej wilgotności a zimą także na skutek zamarzania wody w szczelinach, szybko postępuje erozja wapiennej skały z której zbudowana jest grota.
Materiał ten pochodzi ze strony www.pl.wikipedia.org i czeka na zastąpienie nowym i unikatowym tekstem. Powyższy materiał udestępniony jest na zasadach licencji Creative Commons. |
0 komentarzy:
Prześlij komentarz