Basilica of the Rosary, Lourdes
Bazylika Matki Bożej Różańcowej w Lourdes (fr. Basilique Notre-Dame-du-Rosaire de Lourdes) to kościół rzymskokatolicki położony na terenie sanktuarium Matki Bożej w Lourdes. Zwana potocznie bazyliką Różańcową lub Bazyliką Różańca św. Wezwanie świątyni nawiązuje do Matki Bożej objawiającej się Bernadetcie Soubirous z różańcem w ręku.
Bazylika Różańcowa to trzeci z kościołów zbudowanych na terenie sanktuarium Matki Bożej w Lourdes (po krypcie i kościele górnym). Została zaprojektowana w stylu bizantyjskim przez architekta Leopolda Hardy i wzniesiona w latach 1883–1899. Konsekrowana w 1901. Zbudowana na planie krzyża greckiego bazylika ma rozmiary 52 × 48 m i może pomieścić 2500 wiernych, z których 1500 ma miejsca siedzące.
Bazylika została wpisana na francuską listę zabytków jako pomnik historyczny drugiej klasy. Na przestrzeni lat przeciekająca woda wyrządziła znaczne szkody architekturze budowli i jej dekoracjom. W latach 2006–2007 całą świątynię poddano gruntownej renowacji. Odrestaurowano też uszkodzone mozaiki. Odnowa była możliwa dzięki współpracy sanktuarium z władzami miasta, hojnym datkom pielgrzymów a także pomocy ze strony państwa (na szczeblu regionalnym, ogólnopaństwowym i Unii Europejskiej).
W półokrągłej, marmurowej fasadzie bazyliki znajduje się główny portal. Zdobi płaskorzeźba Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem Jezus na ręku ofiarowującym różaniec św. Dominikowi. Nad nią umieszczono dwie okrągłe, wykonane w Watykanie mozaiki, z których lewa przedstawia papieża Leona XIII a prawa François-Xaviera Schoepfera, biskupa diecezji Tarbes (1899–1912) i diecezji Tarbes i Lourdes (1912–1927). Witraż nad głównym wejściem jest dziełem Claudiusa Lavergne.
Po lewej stronie portalu znajduje się kaplica św. Bernadetty a obok niej kaplice Pascala Baylon i Notre Dame de Guadaloupe.
W 1941 na białych , marmurowych drzwiach bocznych bazyliki wygrawerowano podziękowanie dla marszałka Francji, szefa rządu Vichy, Philippe’a Pétaina, który w 1941 odwiedził Lourdes i pomógł kościołowi odzyskać prawo własności nad Domeną:
In memoriam 1940–41, następnego dnia po naszych nieszczęściach, Francja próbuje ponownie odnaleźć swą duszę pod rządami Marszałka Pétaina.
Bazylika Matki Bożej Różańcowej w Lourdes (fr. Basilique Notre-Dame-du-Rosaire de Lourdes) to kościół rzymskokatolicki położony na terenie sanktuarium Matki Bożej w Lourdes. Zwana potocznie bazyliką Różańcową lub Bazyliką Różańca św. Wezwanie świątyni nawiązuje do Matki Bożej objawiającej się Bernadetcie Soubirous z różańcem w ręku.
Bazylika Różańcowa to trzeci z kościołów zbudowanych na terenie sanktuarium Matki Bożej w Lourdes (po krypcie i kościele górnym). Została zaprojektowana w stylu bizantyjskim przez architekta Leopolda Hardy i wzniesiona w latach 1883–1899. Konsekrowana w 1901. Zbudowana na planie krzyża greckiego bazylika ma rozmiary 52 × 48 m i może pomieścić 2500 wiernych, z których 1500 ma miejsca siedzące.
Bazylika została wpisana na francuską listę zabytków jako pomnik historyczny drugiej klasy. Na przestrzeni lat przeciekająca woda wyrządziła znaczne szkody architekturze budowli i jej dekoracjom. W latach 2006–2007 całą świątynię poddano gruntownej renowacji. Odrestaurowano też uszkodzone mozaiki. Odnowa była możliwa dzięki współpracy sanktuarium z władzami miasta, hojnym datkom pielgrzymów a także pomocy ze strony państwa (na szczeblu regionalnym, ogólnopaństwowym i Unii Europejskiej).
W półokrągłej, marmurowej fasadzie bazyliki znajduje się główny portal. Zdobi płaskorzeźba Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem Jezus na ręku ofiarowującym różaniec św. Dominikowi. Nad nią umieszczono dwie okrągłe, wykonane w Watykanie mozaiki, z których lewa przedstawia papieża Leona XIII a prawa François-Xaviera Schoepfera, biskupa diecezji Tarbes (1899–1912) i diecezji Tarbes i Lourdes (1912–1927). Witraż nad głównym wejściem jest dziełem Claudiusa Lavergne.
Po lewej stronie portalu znajduje się kaplica św. Bernadetty a obok niej kaplice Pascala Baylon i Notre Dame de Guadaloupe.
W 1941 na białych , marmurowych drzwiach bocznych bazyliki wygrawerowano podziękowanie dla marszałka Francji, szefa rządu Vichy, Philippe’a Pétaina, który w 1941 odwiedził Lourdes i pomógł kościołowi odzyskać prawo własności nad Domeną:
In memoriam 1940–41, następnego dnia po naszych nieszczęściach, Francja próbuje ponownie odnaleźć swą duszę pod rządami Marszałka Pétaina.
W 2007 do wystroju fasady dodano nowe mozaiki przedstawiające tajemnice światła, dodane w 2002 do tradycyjnych 15 tajemnic różańca przez papieża Jana Pawła II.
Ponad fasadą wznosi się kopuła, zwieńczona pozłacaną koroną z krzyżem – darami narodu irlandzkiego z 1924. Krzyż ponownie pozłocono w latach 2000–2002.
Ponad fasadą wznosi się kopuła, zwieńczona pozłacaną koroną z krzyżem – darami narodu irlandzkiego z 1924. Krzyż ponownie pozłocono w latach 2000–2002.
| Materiał ten pochodzi ze strony www.pl.wikipedia.org i czeka na zastąpienie nowym i unikatowym tekstem. Powyższy materiał udestępniony jest na zasadach licencji Creative Commons. |
0 komentarzy:
Prześlij komentarz