Albi Cathedral
Katedra św. Cecylii w Albi (fr.: Cathédrale Sainte-Cécile d'Albi) – gotycka katedra pod wezwaniem św. Cecylii w Albi, w regionie Midi-Pyrénées, w departamencie Tarn we Francji. Siedziba arcybiskupa Albi. Katedra w Albi jest przykładem południowofrancuskiego gotyku ceglanego. Nie ma ona jednak nic wspólnego z kościołem Mariackim w Lubece, będącym wzorem architektury sakralnej w basenie Morza Bałtyckiego. Barwa użytej do jej budowy cegły jest raczej wypłowiała, szarożółtawa, nie różniąca się na pierwszy rzut oka od piaskowca. Katedra nie ma też naw bocznych, jej dach jest płaski a wieża nieukończona.
Inicjatorem zbudowania katedry w Albi był biskup, dominikanin Bernard III de Castanet, inkwizytor Langwedocji i wiceinkwizytor Francji, zwalczający wcześniej ruch heretyckich albigensów. Budowa katedry rozpoczęła się 15 sierpnia 1282 i trwała ok. 100 lat. Konsekracja nastąpiła 23 kwietnia 1480. Świątynia stała się architektonicznym symbolem triumfu papiestwa nad ruchami schizmatyckimi.
W XV w. do południowej ściany katedry dobudowano "baldachim" – imponujący portal z przedsionkiem.
Katedra zawdzięcza swoją dzisiejszą świetność restauracji przeprowadzonej w XIX w. pod nadzorem architekta Césara Daly (1811-1894).
Katedra została wzniesiona z szarożółtej cegły na skarpie nad rzeką Tarn i ma charakter obronny. Jej wieża wznosi się na wysokość 78 m[2]. W jej dolnej części znajduje się kaplica Sainte-Claire (św. Klary). Ściany katedry są zwieńczone gankiem z manichułami – otworami w podłogach umożliwiającymi zrzucanie pocisków lub lanie wrzątku na atakujących. Wielkie, cylindryczne przypory miały za zadanie uniemożliwienie wykonania podkopów.
Dach katedry w Albi jest płaski w przeciwieństwie do stromych i bogato dekorowanych dachów katedr z północnej Francji.
Katedra jest budowlą jednonawową. Nie ma transeptu. Do nawy przylega z obu stron dwanaście kwadratowych kaplic, natomiast od wschodu pięć kaplic otacza wieńcem absydę. Sklepienie zdobią błękitne i złote wzory geometryczne. Aniołowie i filary na podeście zbudowanym w latach 1529-1535 zostały wyrzeźbione z białego kamienia.
Bogaty wystrój wnętrza jest zasługą Ludwika z Amboise, mecenasa sztuki, biskupa od 1473. Sklepienie prezbiterium składa się z ostrołuków, z których każdy został starannie wykonany i ozdobiony delikatnymi, kamiennymi rzeźbami i pokryty jasnymi malowidłami. Twórcami fresków pokrywających ściany katedry byli włoscy artyści sprowadzeni przez bratanka Ludwika z Amboise, Ludwika XII. Są to najlepiej na terenie Francji zachowane renesansowe freski naścienne.
W obejściu ustawione są kamienne rzeźby wyobrażające postacie ze Starego Testamentu. Przedstawione one zostały w żywych pozach a twarz każdej z nich ma niepowtarzalny, indywidualny wyraz.
Na fryzie na stallach przedstawiono wizerunki apostołów i świętych.
W okresie rewolucji francuskiej w 1792 zniszczono 70 posągów. Pomimo to katedra w Albi zalicza się do najlepiej zachowanych średniowiecznych budowli na terenie Francji.
Katedra św. Cecylii w Albi (fr.: Cathédrale Sainte-Cécile d'Albi) – gotycka katedra pod wezwaniem św. Cecylii w Albi, w regionie Midi-Pyrénées, w departamencie Tarn we Francji. Siedziba arcybiskupa Albi. Katedra w Albi jest przykładem południowofrancuskiego gotyku ceglanego. Nie ma ona jednak nic wspólnego z kościołem Mariackim w Lubece, będącym wzorem architektury sakralnej w basenie Morza Bałtyckiego. Barwa użytej do jej budowy cegły jest raczej wypłowiała, szarożółtawa, nie różniąca się na pierwszy rzut oka od piaskowca. Katedra nie ma też naw bocznych, jej dach jest płaski a wieża nieukończona.
Inicjatorem zbudowania katedry w Albi był biskup, dominikanin Bernard III de Castanet, inkwizytor Langwedocji i wiceinkwizytor Francji, zwalczający wcześniej ruch heretyckich albigensów. Budowa katedry rozpoczęła się 15 sierpnia 1282 i trwała ok. 100 lat. Konsekracja nastąpiła 23 kwietnia 1480. Świątynia stała się architektonicznym symbolem triumfu papiestwa nad ruchami schizmatyckimi.
W XV w. do południowej ściany katedry dobudowano "baldachim" – imponujący portal z przedsionkiem.
Katedra zawdzięcza swoją dzisiejszą świetność restauracji przeprowadzonej w XIX w. pod nadzorem architekta Césara Daly (1811-1894).
Katedra została wzniesiona z szarożółtej cegły na skarpie nad rzeką Tarn i ma charakter obronny. Jej wieża wznosi się na wysokość 78 m[2]. W jej dolnej części znajduje się kaplica Sainte-Claire (św. Klary). Ściany katedry są zwieńczone gankiem z manichułami – otworami w podłogach umożliwiającymi zrzucanie pocisków lub lanie wrzątku na atakujących. Wielkie, cylindryczne przypory miały za zadanie uniemożliwienie wykonania podkopów.
Dach katedry w Albi jest płaski w przeciwieństwie do stromych i bogato dekorowanych dachów katedr z północnej Francji.
Katedra jest budowlą jednonawową. Nie ma transeptu. Do nawy przylega z obu stron dwanaście kwadratowych kaplic, natomiast od wschodu pięć kaplic otacza wieńcem absydę. Sklepienie zdobią błękitne i złote wzory geometryczne. Aniołowie i filary na podeście zbudowanym w latach 1529-1535 zostały wyrzeźbione z białego kamienia.
Bogaty wystrój wnętrza jest zasługą Ludwika z Amboise, mecenasa sztuki, biskupa od 1473. Sklepienie prezbiterium składa się z ostrołuków, z których każdy został starannie wykonany i ozdobiony delikatnymi, kamiennymi rzeźbami i pokryty jasnymi malowidłami. Twórcami fresków pokrywających ściany katedry byli włoscy artyści sprowadzeni przez bratanka Ludwika z Amboise, Ludwika XII. Są to najlepiej na terenie Francji zachowane renesansowe freski naścienne.
W obejściu ustawione są kamienne rzeźby wyobrażające postacie ze Starego Testamentu. Przedstawione one zostały w żywych pozach a twarz każdej z nich ma niepowtarzalny, indywidualny wyraz.
Na fryzie na stallach przedstawiono wizerunki apostołów i świętych.
W okresie rewolucji francuskiej w 1792 zniszczono 70 posągów. Pomimo to katedra w Albi zalicza się do najlepiej zachowanych średniowiecznych budowli na terenie Francji.
| Materiał ten pochodzi ze strony www.pl.wikipedia.org i czeka na zastąpienie nowym i unikatowym tekstem. Powyższy materiał udestępniony jest na zasadach licencji Creative Commons. |
0 komentarzy:
Prześlij komentarz