Church of Ayios Lazaros
Cerkiew św. Łazarza w Larnace, także kościół św. Łazarza[1] – prawosławna świątynia w Larnace, wzniesiona w IX w. i odnowiona w XVII w.
Według tradycji Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego, budynek wznosi się na miejscu grobu Łazarza, człowieka wskrzeszonego przez Chrystusa, który następnie trafił na Cypr i przez wiele lat był biskupem Kition (dawna nazwa Larnaki)[2]. Źródła pisane nie informują, kiedy na miejscu tym powstała pierwsza świątynia chrześcijańska[3]. Istniejący współcześnie budynek został ufundowany przez cesarza Bizancjum Leona VI w IX w.[2] lub na początku X stulecia[3].
Jest możliwe, że po objęciu władzy na Cyprze przez francuską dynastię Lusignan obiekt został przekazany Kościołowi katolickiemu i służył mnichom obrządku łacińskiego lub ormiańskiego (co mniej prawdopodobne). Budynek został również przebudowany - dostawiono elementy w stylu gotyckim, w tym sklepienia krzyżowe, gargulce i południowy portyk, który stał się głównym wejściem do obiektu, przejmując funkcję wcześniejszej, bizantyjskiej bramy wiodącej od zachodu[3]. W XV wieku, w nieokreślonych bliżej okolicznościach, doszło do znacznych zniszczeń świątyni, co sprawiło, że w II poł. stulecia była ona faktycznie ruiną. W 1570 budynek został zamieniony na meczet, jednak już w 1589 za sumę 3 tys. tureckich srebrnych monet wykupiła go wspólnota prawosławna i ponownie urządziła w nim cerkiew[3]. Prawdopodobnie w celu łatwiejszego gromadzenia środków na remont obiektu, prawosławni dwa razy do roku, w dzień św. Magdaleny i w dzień św. Łazarza udostępniali katolikom świątynię, przy czym nabożeństwa obu wyznań odbywały się na dwóch różnych ołtarzach. Zwyczaj ten przetrwał do 1784[3]. W XVII w. doszło do kolejnego remontu obiektu, który w znacznej mierze przywrócił mu pierwotny wygląd[2]. Z epoki baroku pochodzi rzeźbiony w drewnie ikonostas świątyni[2].
W XVIII i XIX w. przy cerkwi mógł istnieć monaster[3].
Cerkiew św. Łazarza w Larnace, także kościół św. Łazarza[1] – prawosławna świątynia w Larnace, wzniesiona w IX w. i odnowiona w XVII w.
Według tradycji Cypryjskiego Kościoła Prawosławnego, budynek wznosi się na miejscu grobu Łazarza, człowieka wskrzeszonego przez Chrystusa, który następnie trafił na Cypr i przez wiele lat był biskupem Kition (dawna nazwa Larnaki)[2]. Źródła pisane nie informują, kiedy na miejscu tym powstała pierwsza świątynia chrześcijańska[3]. Istniejący współcześnie budynek został ufundowany przez cesarza Bizancjum Leona VI w IX w.[2] lub na początku X stulecia[3].
Jest możliwe, że po objęciu władzy na Cyprze przez francuską dynastię Lusignan obiekt został przekazany Kościołowi katolickiemu i służył mnichom obrządku łacińskiego lub ormiańskiego (co mniej prawdopodobne). Budynek został również przebudowany - dostawiono elementy w stylu gotyckim, w tym sklepienia krzyżowe, gargulce i południowy portyk, który stał się głównym wejściem do obiektu, przejmując funkcję wcześniejszej, bizantyjskiej bramy wiodącej od zachodu[3]. W XV wieku, w nieokreślonych bliżej okolicznościach, doszło do znacznych zniszczeń świątyni, co sprawiło, że w II poł. stulecia była ona faktycznie ruiną. W 1570 budynek został zamieniony na meczet, jednak już w 1589 za sumę 3 tys. tureckich srebrnych monet wykupiła go wspólnota prawosławna i ponownie urządziła w nim cerkiew[3]. Prawdopodobnie w celu łatwiejszego gromadzenia środków na remont obiektu, prawosławni dwa razy do roku, w dzień św. Magdaleny i w dzień św. Łazarza udostępniali katolikom świątynię, przy czym nabożeństwa obu wyznań odbywały się na dwóch różnych ołtarzach. Zwyczaj ten przetrwał do 1784[3]. W XVII w. doszło do kolejnego remontu obiektu, który w znacznej mierze przywrócił mu pierwotny wygląd[2]. Z epoki baroku pochodzi rzeźbiony w drewnie ikonostas świątyni[2].
W XVIII i XIX w. przy cerkwi mógł istnieć monaster[3].
Materiał ten pochodzi ze strony www.pl.wikipedia.org i czeka na zastąpienie nowym i unikatowym tekstem. Powyższy materiał udestępniony jest na zasadach licencji Creative Commons. |
0 komentarzy:
Prześlij komentarz